Nietrzymanie moczu leczenie

Nietrzymanie moczu to taki rodzaj schorzenia, którego leczenie musi być dopasowane zarówno do typu, jak i nasilenia dolegliwości. Podstawowym elementem terapii musi być postawienie kompletnej diagnozy co do przyczyn schorzenia. Może bowiem się zdarzyć, że już zaleczenie przyczyny wyeliminuje problem z NTM (a więc – odstawienie pewnych leków lub ich zmiana, uzupełnienie niedoboru hormonalnego czy wyleczenie zapalenia pęcherza). Dobre rezultaty mogą dać również takie działania profilaktyczne jak: zmniejszenie masy ciała (nadwaga i otyłość sprzyjają bowiem dysfunkcjom mięśni miednicy, poprzez ich nadmierne obciążenie), a także ograniczenie spożycia napojów i pokarmów działających moczopędnie.
Każdy rodzaj terapii można podzielić na leczenie zachowawcze oraz chirurgiczne. Przy leczeniu zachowawczym ważne jest, aby pacjent zaangażował się w proces terapeutyczny. Istotnym elementem leczenia wysiłkowego NTM są regularnie wykonywane ćwiczenia Kegla wzmacniające mięśnie miednicy (przez co najmniej 3 miesiące, kilka razy dziennie, ćwicząc w różnych pozycjach). Jeśli rezultaty ćwiczeń nie są satysfakcjonujące – zawsze można spróbować terapii farmakologicznej. Stosowane są m.in. preparaty zmniejszające skurcze pęcherza; gałki dopochwowe z estriolem; leki hormonalne uszczelniające śluzówkę cewki moczowej. W przypadku leczenia NTM z naglącym parciem – leczenie farmakologiczne jest główną metodą. Podczas stosowania leków ( takich jak: fezoterodyna, oksybutynina, solifenacyna, tolterodyna i trospium) konieczna jest ścisła kontrola lekarska
– mogą się bowiem pojawić liczne działania niepożądane. Natomiast leczenie chirurgiczne zazwyczaj stanowi ostateczność – np. w przypadku wysiłkowego nietrzymania moczu. Czasami nie ma też innego wyjścia niż zabieg – jak przy ciężkich postaciach NTM z przepełnieniem pęcherza. Konieczne jest wtedy zapewnienie dobrego odpywu moczu – poprzez usunięcie przeszkody lub umieszczenie w pęcherzu cewnika.